2005 - Strona autorska Janusza Mrozkowiaka

Przejdź do treści
2005

Grudzień 2005 r. - Matura próbna
W dawnej Rosji jedynym kontaktem ludzi ze sztuką było obserwowanie ubiorów cara.
Swoją pracę rozpocznę od stwierdzenia, że społeczeństwo chłopskie występuje w każdej epoce i w różnych krajach.
Chłopi często uprawiają ziemie i bydło.
Stary Boryn mieszkał na wsi.
Ludzie żyjący na dalekim Wschodzie mieli ciężko. Ale czy tak bardzo? Żyli i mogli żyć dalej.
Większość czasu, jak i życie musieli spędzać na dworze.
W "Dziadach" panowało zimnisko.
Mieszkańcy byli biedni, ubrani w chłodne, przelotne rzeczy, w które mogli się odziać.
Ten wiersz Wiesławy Szymborskiej opowiada o mieszkalnych meblach i ścianach.
Najważniejsza w "Chłopach" była zgoda, sąsiad sąsiadowi często np. pomagał przy wykopaliskach.
Szczególnie podczas wykopek zawiązywały sie znajomości a nawet przyjaźnie.
Zachowanie chłopów przeważnie wzbudzało wstręt, bo topili smutki w alkoholu.
Ludzie z dawnych czasów nie dążyli do osiągnięcia raju na ziemi, a to z tej przyczyny, że to zupełnie niemożliwe.
"Chłopi" mówią o czasach, kiedy ważną dziedziną życia jest gospodarstwo.
Następnym ważnym słowem zawartym w fragmencie jest stworzenie przez Pana Boga człowieka na podobieństwo wilków.
Zawód dziennikarza powinien charakteryzować się zaparciem.
Jarmark w "Chłopach" to miejsce, gdzie można było sprzedać naddatek produktu.
Biedny nie miał nic do powiedzenia, kiedy rozmawiał z damą dworu.
Kobieta była wybitnie rozszarpana duchowo.
W "Dziadach" ludzie biegają, ponieważ jest sroga zima.
Z "Dziadów" dowiedziałem się bardzo dużo, na przykład to, że Rosją rządził Cesarz.
... bo jak pisał nasz wieszcz narodowy Mickiewicz Rosja była mu bardzo bliska, co potwierdza cytat: "Litwo, ojczyzno moja".
Kapuściński bardzo szczegółowo opisał szczegóły.
W pierwszym wersie jest przedstawiony obraz, w jaki sposób zachowują się chłopi przy stole, a siedząc
przy nim pokładają się na nim, walili pięścią w stół aż miski podskakiwały.
Arystokracja to równa grupa ludzi obejmująca pewien ogół chuciowego społeczeństwa.
Gadali... gadali... aż w końcu sięgnęli po kieliszki, a gdy już sięgli, wtedy każdy wyżalał się, co kto komu jest winien.
W "Chłopach" istnieje taki kalendarz, w którym wszystkie święta, obrzędy, obyczaje, chrzciny, zbieranie plonów, wesela - mają zapisane.
Każdy ma swoje za uszami i nie powinien się z tego wymigiwać.

Listopad 2005 r.
Bali się, że przeciwnicy przeciwstawią się przeciwko nim.
Pan Młody i Panna Młoda są autorytami dla chłopów.
Gospodarz, czyli wieśniak, mieszkał na wsi.
Jak człowiek z miasta jest na wsi, to śmieje się z róznych widoków, np. z krowy.
Okiem Wyspiańskiego ukazało się, jak chłopi nie mogli.
Wyspiański pokazuje nam, że ludzie z miasta znów chcą zatrudnić chłopów do prac rolnych, a ci nie
chcą pracować na ich garnuszek.
Pan Młody zbliżył się, ponieważ wziął ślub z chłopką, która nie jest oczytana, buty tylko ubiera na jakieś okoliczności.
"Wesele" nawiązuje do dzisiejszych czasów, ponieważ możemy porównać, jak było kiedyś i zobaczyć jak jest dzisiaj.
W "Weselu" obgadują się nawzajem, przykładem może być mieszczanin - przejeżdża przez wieś i widzi chłopa z widłami, to się z niego naśmiewa.
Ten cytat nawołuje do tego, że była lejąca się krew.

Październik 2005 r.
Czytając utwór oczami wyobraźni nic nie widać.
Judym kieruje się emocjami i dlatego dla fachowców nie jest przedmiotem w dyskusji.
Tematem wiersza jest uczona konwersacja wilka z owcami, które uszczegółowiają głupotę.
Chodzi o to, że nie wolno pomagać ludziom, choć akurat odwrotnie pokazuje biblia.
Teraz tez panuje chytrość, ale jest lepiej wykorzystywana.
Nadawca wyraża swoje myśli w sposób przemawiający.
Przesłaniem wiersza jest to, że zły człowiek nigdy nie będzie dobry.
Ten wiersz jest dobrze zbudowany.

Czerwiec 2005 r.
Przestrzeń ukazuje w bohaterze pędzące sumienie.
W Polsce wszyscy ludzie są na równi.
Gdy nie masz pieniędzy, jesteś nikim jak gąsienica.
Jest to młody człowiek, w którym tkwi ciągle ojczysta gleba.
Podmiot liryczny kieruje swój utwór do wszystkich ludzi, czyli zwykłych zjadaczy chleba.
Głównym tematem jest kowal, który wykuwa sobie pozytywny wizerunek.

Matura 2005 r.
Człowiek stawał się jednostką nie mającą aspektu filozoficznego, tylko ukazywany był jako surowiec dla przemysłu.
Szkielet była kobietą.
Jego dusza zwiedziła całą Europę.
Wernychora tak pędził, że zgubił podkowy.
W "Panu Tadeuszu" szlachta psoci.
Trzeba odkształcić na tej osobie swoje zdanie.
W opowiadaniu Hłaski para chce skonsumować swoją miłość.
Bohater resztkami sił umiera.
W "Makbecie" występował Kreon, król Szkocji, który walczył z carem.
Jedną z najbardziej atrakcyjnych zdrad jest niewątpliwie zdrada małżeńska.
W życiu kobiety najważniejszą rolę, jaką ma do odegrania, to rola żony dbającej o niczym nie zamącony spokój męża.
Najłatwiej w życiu być kochanką. Dlatego w swojej pracy apeluję, my kobiety bądźmy najlepszymi
matkami i kochankami, ale tylko w najgłębszych snach tymi ostatnimi.
Żona przyrzeka mężowi wierność aż do śmierci, kochanka natomiast ma w sobie to, czego nie ma żona - jest
marzeniem i pragnieniem.
Dulska utrzymywała syna w domu przez przymrużanie oka.
Antek pije w karczmie i przeżywa swój wzwód miłosny.
Szczególnie literatura współczesna przedstawia wizerunek kobiety jako bujającej między aniołami bogini pełnych zabawy i sexu.
Czy kiedykolwiek mozolący się w trudzie i znoju tłum literatów odpowiedział kiedyś na pytanie: czym jest kobieta? Na pewno - nie.
Pisząc o słabej płci koniecznie zacząć muszę od typowego symbolu kobiety - Kirke, która mężczyzn zamieniała w świnie.
Lord Jim uciekał od siebie słabiutkiego i najedzonego strachem. Wkrótce zginął i dlatego musimy brać z niego przykład.
Po przeczytaniu tematu stwierdzam, że w moim sercu i rozumie wyłoniły się dziwne sądy.
Zdecydowanie dochodzę do wniosku, że literatura bez kobiety byłaby bardzo uboga.
Lotta była głupiutka i nie dorastała do pięt intelektualisty Wertera.
"Lament" ukazuje, że Jezus był naprawdę wspaniałym człowiekiem.
Bohaterem książki Moczarskiego jest Józef Sztroper.
Kolejnym przykładem kochającej żony jest Kamizelka Prusa.
Takie portrety kobiece nie sa nikomu obce. Każdy z nas ma matkę, żonę i niekiedy kochankę.
Dulska wciąż krzyczy lub mówi podnieconym głosem.
Zenona interesowały tylko górki pieniędzy.
Antygona straciła w bójce dwóch braci.
Można się zorientować, że opisałem różne utwory, różnych autorów i o bardzo różnej tematyce.
W ludziach niższych stanów nie widzi ludzi.
Justyna oblała Zenona kwasem, który popełnił samobójstwo.
Moim zdaniem Izolda była świetną kochanką, a i Tristan sprawdził się doskonale w roli kochanka.
Ludzi w obozach traktowało się jak insekty.
Ponieważ Jagna nie kultywowała tradycji została wygnana na wozie z gnojem.
Z matką, żoną i kochanką spotykamy się w naszym codziennym życiu, dlatego uważam, że ten temat jest prosty, ale nie do końca.

Maj 2005 r.
Moim zdaniem podmiot liryczny kieruje swoją wypowiedź w jakąś stronę.
Z utworu wynika jasno, że Bogu się nie płaci za to, że panuje w świecie.

Marzec 2005 r.
Książki zmieniają tok rozumiewania.
Judym był wyjątkowym lekarzem, gdyż mocno przywiązywał się do każdego pacjemta.
Antygona wolała zginąć niż pozwolić, aby ciało jej brata uległo zanieczyszczeniu.
Jak wiemy, tamtejsza kultura polegała na haremach.
Miłość może być różna - do ojczyzny i do grobowej deski.
Romantycy bali się miłości i zastępowali to orientalizmem.
Spotkamy się tu z namiętnością, która spada i zabija poszczególnych ludzi.
Judym pomaga ludziom, którzy są biedni ponad normy.
Ważną lekturą jest "Tristan i Izolda". Tu widać piękną, czystą miłość mężczyzny do człowieka.
Nie wiem, czy ta lektura mówi o miłości, ale według mnie tak.
Śmierć Antygony polegała na tym, że została przykłuta do skał. Jest naga, aby jej wnętrzności zostały zjedzone przez sępy.
Ten wątek trafił do mnie prosto w głowę.
Te autorytety to Jan Paweł II i matka Teresa, która jest siostrą.
Pierwszy wątek dotyczy przelatującego związku Justyny i Zenona Ziembiewicza.
Młody Werter postanawia, że będzie samotnikiem i wyjeżdża do Cisów.
A z grobów Tristana i Izoldy wyrosły krzaki, które się znacznie poplątały.
Dzielimy się tym, co sprawia nam radość.
Copyright 1999 - 2024  Janusz Mrozkowiak
Wróć do spisu treści